Ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία θεσπίστηκε η 3 Δεκεμβρίου από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992.
Είναι γεγονός πως το δικαίωμα στη ζωή ανήκει σε κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από τη σωματική ή διανοητική του κατάσταση. Άνθρωποι που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα δεν είναι δυνατόν να μην συμμετέχουν στη ζωή της κοινωνίας.
Αναγκαίο βήμα από όλους μας είναι η αναγνώριση του προβλήματος και η αποδοχή του.
Ο αποκλεισμός αυτών των ανθρώπων από τη ζωή είναι ανεπίτρεπτος, με τραγικές συνέπειες την αυτόνομη διαβίωση, την αξιοπρέπεια, την περιθωριοποίησή τους και την αποχή από κάθε είδους κοινωνική δραστηριότητα.
Η μέριμνα από πλευράς πολιτείας, για ασφαλή διακίνηση και διαβίωση των ατόμων με αναπηρία καθώς και για ενεργή συμμετοχή στην κοινωνική ζωή αλλά και ο σεβασμός στις ανθρώπινες ιδιαιτερότητες, θα ανεβάσει την ποιότητα ζωής της κοινωνίας, μιας κοινωνίας χωρίς διαχωριστικές γραμμές.
Άλλωστε η ιστορία αποδεικνύει περιπτώσεις ανθρώπων με αναπηρία που το έργο τους έχει καθορίσει την ανθρωπότητα: ο Μπετόβεν είχε κώφωση, ο Μονέ ήταν τυφλός, ο Αϊνστάιν σύνδρομο Asperger…
Η Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας προωθώντας αποτελεσματικές δράσεις τοποθέτησε ράμπες (κυλιόμενα αμαξίδια), για την πρόσβαση ΑΜΕΑ σε κομβικές παραλίες του Νομού, για να στηρίξει υπό όρους σεβασμού την αξία τους και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, να συμμετέχουν ισοτίμως στο κοινωνικό γίγνεσθαι, γιατί…
“Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω…”
Γαλάτεια Καζαντζάκη
